ببین من توی idea فک کن میخام از کتاب خانه exposed استفاده کنم بعد باید حتما گوگل رو باز کنم سرچ کنم و پیدا کنم بعد بیارم دپندنسیشو اد کنم راه ساده ای نیست؟ برنامه نویس های دنیا چه میکنن؟

ChatGPT said:

ChatGPT

سؤال خیلی خوبیه! اکثر برنامه‌نویس‌های حرفه‌ای از ابزارهایی استفاده می‌کنن که فرایند اضافه کردن کتابخانه‌ها (dependencies) رو سریع‌تر و ساده‌تر می‌کنه. چند روش ساده‌تر برای پیدا کردن و اضافه کردن وابستگی‌ها در پروژه Kotlin با Gradle رو برات توضیح میدم:


۱. استفاده از Plugin برای Gradle

در Intellij IDEA، می‌تونی از پلاگین‌های مخصوص مدیریت وابستگی‌ها استفاده کنی، مثل:

  • Gradle Dependencies Helper
    این پلاگین بهت کمک می‌کنه که با تایپ نام کتابخانه، ورژن‌های موجود رو پیدا کنی و مستقیم اضافه کنی.

نصب پلاگین:

  1. از منوی File > Settings > Plugins وارد بشو.
  2. کلمه Gradle Dependencies Helper رو سرچ کن و نصبش کن.
  3. حالا وقتی داخل build.gradle.kts هستی، فقط نام کتابخونه رو تایپ کن، پیشنهادهای آماده برات نمایش داده میشه.

۲. استفاده از Maven Repository یا Gradle Kotlin DSL Plugin

Maven Central و Gradle Plugin Portal از معروف‌ترین منابع برای پیدا کردن dependency هستند. اگر آدرس دقیق رو نداری:

  1. برو به سایت Maven Central Repository.
  2. اسم کتابخانه، مثلاً exposed، رو سرچ کن.
  3. نسخه مناسب رو پیدا کن و dependency رو به Gradle اضافه کن.

این ابزار آنلاین برای افرادی ساخته شده که می‌خوان dependencyهای خودشون رو سریع‌تر پیدا کنن و کپی کنن.


۴. استفاده از Snippet Manager‌ها

بسیاری از برنامه‌نویس‌های حرفه‌ای از ابزارهایی مثل:

  • IntelliJ Live Templates
  • Snippet Managers مثل Dash

با این ابزارها می‌تونی قالب آماده برای وابستگی‌های Gradle درست کنی و هربار فقط اسم کتابخانه رو جایگزین کنی.


۵. نصب ابزارهایی مثل Dependabot یا Gradle Versions Plugin

این ابزارها به صورت خودکار کتابخانه‌ها و نسخه‌ها رو چک می‌کنن. Dependabot حتی در پروژه‌های GitHub بهت PR میده تا نسخه جدید رو اضافه کنی.


نتیجه: حرفه‌ای‌تر شو!

پیشنهاد من اینه که یه بار وقت بذاری و یکی از این ابزارها (مخصوصاً پلاگین‌های IntelliJ) رو نصب کنی. اینطوری هر بار نیاز نیست گوگل باز کنی و دستی بگردی. دنیا به همین سمت پیش میره که فرایندها رو اتومات کنی.

4o

You said:

یعنی این دپندنسی منیجر ها مث koin هم همین کارو میکنن؟

ChatGPT said:

ChatGPT

نه دقیقاً! کتابخانه‌هایی مثل Koin یا Dagger به عنوان Dependency Injection (DI) Frameworks شناخته می‌شن، که با “مدیریت وابستگی‌های کد” کار دارن، نه اضافه کردن کتابخانه‌ها به پروژه.


تفاوت Dependency Manager و Dependency Injection:

۱. Dependency Manager (مثل Gradle یا Maven):

  • مسئول اضافه کردن کتابخانه‌ها و مدیریت نسخه‌های اونا در پروژه است.
  • مثال: وقتی exposed رو می‌خوای به پروژه اضافه کنی، Dependency Manager نسخه مناسب رو از اینترنت دانلود و به پروژه لینک می‌کنه.

۲. Dependency Injection Frameworks (مثل Koin یا Dagger):

  • مسئول مدیریت وابستگی‌های درون کد هستن.
  • به جای اینکه خودت داخل کد اشیاء رو ایجاد کنی (مثل new MyClass())، این فریمورک‌ها اون‌ها رو برات ایجاد می‌کنن و تحویل میدن.
  • کاربرد اصلی: مدیریت ساختار برنامه و ساده کردن تست و نگهداری.

کجاها به Koin یا Dagger نیاز داری؟

وقتی پروژه‌ات بزرگ میشه و وابستگی‌ها پیچیده‌تر میشن:

  • مثلاً یک کلاس به چند سرویس نیاز داره (مثل دیتابیس، API کلاینت و …)
  • به جای اینکه توی هر جا new بنویسی، این فریمورک‌ها وابستگی‌ها رو مدیریت می‌کنن و اونا رو اتوماتیک تزریق (inject) می‌کنن.

مثال با Koin:

kotlin

Copy code

// تعریف ماژول‌ها val appModule = module { single { MyDatabase() } single { ApiService() } factory { MyRepository(get(), get()) } } // استفاده از Koin startKoin { modules(appModule) }

این یعنی به جای اینکه خودت دستی MyRepository رو بسازی، Koin بهت میگه:

  • من خودم MyDatabase و ApiService رو می‌سازم.
  • و به صورت اتوماتیک به MyRepository می‌فرستم.

نتیجه:

  • Dependency Managers (مثل Gradle): برای مدیریت و اضافه کردن کتابخانه‌ها به پروژه استفاده می‌شن.
  • Dependency Injection (مثل Koin یا Dagger): برای مدیریت وابستگی‌های اشیاء و کلاس‌ها درون کد استفاده می‌شن.

هر دو ابزار مهم و مکمل هم هستن، ولی کاربردشون فرق داره.